Σύμφωνα με το σχετικό δελτίο τύπου του υπουργείου Υγείας, με την έκδοση της Υπουργικής Απόφασης, για τους όρους και προϋποθέσεις
Τα ποντίκια που μολύνονται με τοξόπλασμα, το παράσιτο που προκαλεί τοξοπλάσμωση, χάνουν τον έμφυτο φόβο τους για τις γάτες, ακόμη κι όταν η αρχική μόλυνση υποχωρήσει, ανακάλυψαν ερευνητές από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ.
Οι επιστήμονες είδαν ότι η μόλυνση με τοξόπλασμα μπορεί να προκαλέσει μόνιμες μεταβολές στον εγκέφαλο των ποντικών, κάτι που εγείρει ερωτήματα για τις επιπτώσεις του στον άνθρωπο. «Ακόμη και η μόλυνση με κάτι – η έκθεση σε αυτό – ενδέχεται να προκαλεί μόνιμες αλλαγές στη βιολογία μας», δήλωσε στο δίκτυο ABC της Αυστραλίας η επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Γουέντι Ίνγραμ.
Επικαλούμενη τα αποτελέσματα παλαιότερων ερευνών, η ίδια επισήμανε ότι όταν τα τρωκτικά προσβάλλονται από το Toxoplasma gondii, η οσμή των ούρων της γάτας παύει να τα απωθεί. Αντιθέτως μάλιστα, τα προσελκύει σε μικρό βαθμό. «Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι ακόμη και αφότου η μόλυνση υποχωρήσει, αρκετά ή εντελώς, αυτή η βαθιά αλλαγή συμπεριφοράς παραμένει», είπε η ίδια.
Σε ό,τι αφορά τα νέα ευρήματα, το παράσιτο φαίνεται πως προκαλεί αυτές τις αλλαγές σε διάστημα μόλις τριών εβδομάδων, καθιστώντας τα ποντίκια πιο ευάλωτα στους βασικούς θηρευτές τους. Οι ερευνητές κάνουν λόγο για πιθανή εξελικτική προσαρμογή που βοηθά ώστε το παράσιτο να ολοκληρώσει τον κύκλο ζωής του, αφού αναπαράγεται μόνο στο έντερο της γάτας, όπου και καταλήγει πάλι εάν εκείνη φάει το θήραμά της.
Το τοξόπλασμα μπορεί να μεταδοθεί και στους ανθρώπους, προκαλώντας σοβαρές επιπλοκές κατά τη διάρκεια της κύησης, ενώ συνδέεται και με αλλαγές στη διάθεση, σε διαταραχές προσωπικότητας, όπως η σχιζοφρένεια.
Μιλώντας στο BBC, η Ίνγκραμ σημείωσε ότι τα αποτελέσματα θα πρέπει να οδηγήσουν σε αλλαγή του τρόπου σκέψης μας σε ό,τι αφορά την τοξοπλάσμωση και όχι μόνο. «Συνήθως όταν προσβάλλεστε από μια βακτηριακή μόλυνση, πηγαίνετε σε ένα γιατρό και παίρνετε αντιβίωση για να φύγει η μόλυνση και όλα της τα συμπτώματα», εξήγησε. «Τώρα όμως έχουμε ένα παράδειγμα, στο οποίο δεν παρατηρούμε εμφανή ζημιά από το παράσιτο, όμως οι μεγάλες αλλαγές στη νευροβιολογία του ποντικού παραμένουν αφότου το παράσιτο φύγει.»
Πηγή: https://www.naftemporiki.gr